نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دکتری تاریخ ایران بعد از اسلام، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده
ایل قشقایی، یکی از ایلهای جنوب ایران است که مرکز اصلی آن در ایالت فارس بزرگ بود. قشقاییها در وقایع سیاسی و نظامی ایالت فارس بعد از سقوط حکومت صفویان شرکت داشتند. نوشتار حاضر درصدد پاسخگویی به این سؤال است که ایل قشقایی، بهویژه رؤسای آن در دوره زمانی 1135-1210ق از نظر سیاسی چه وضعیت و تغییر و تحولاتی داشتند و پراکندگی جغرافیاییشان چگونه بود؟ یافتههای مقاله نشان میدهد که ایل قشقایی در حکومتهای افشار و زند دو روند سازش و همکاری و تقابل و مخالفت در پیش گرفتند. بیشتر اطلاعات از ایل قشقایی شامل رؤسای آن ایل است که از تیره شاهیلو بودند. اولین شخص از رؤسای قشقایی که دادههای تاریخی بیشتری از او وجود دارد، اسماعیلخان کور قشقایی است. بعد از درگذشت کریمخان، قشقاییها نیز درگیر اختلافهای جانشینان کریمخان زند شدند. قشقاییها تا پایان حکومت زند از زندیها حمایت کردند. رؤسای قشقایی که بر طوایف ریاست داشتند، حداقل از زمان حکومت زند لقب ایلبیگ داشتند. پراکندگی جغرافیایی، مالکیت و ییلاق و قشلاق ایل قشقایی در ایالت فارس بزرگ بود.
کلیدواژهها