نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری تاریخ ایران بعد از اسلام، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

چکیده

ایل قشقایی، یکی از ایل­های جنوب ایران است که مرکز اصلی آن در ایالت فارس بزرگ بود. قشقایی‌ها در وقایع سیاسی و نظامی ایالت فارس بعد از سقوط حکومت صفویان شرکت داشتند. نوشتار حاضر درصدد پاسخ‌گویی به این سؤال است که ایل قشقایی، به‌ویژه رؤسای آن در دوره زمانی 1135-1210ق از نظر سیاسی چه وضعیت و تغییر و تحولاتی داشتند و پراکندگی جغرافیایی­شان چگونه بود؟ یافته­های مقاله نشان می­دهد که ایل قشقایی در حکومت­های افشار و زند دو روند سازش و همکاری و تقابل و مخالفت در پیش گرفتند. بیشتر اطلاعات از ایل قشقایی شامل رؤسای آن ایل است که از تیره شاهیلو بودند. اولین شخص از رؤسای قشقایی که داده­های تاریخی بیشتری از او وجود دارد، اسماعیل‌خان کور قشقایی است. بعد از درگذشت کریم‌خان، قشقایی­ها نیز درگیر اختلاف‌های جانشینان کریم‌خان زند شدند. قشقایی­ها تا پایان حکومت زند از زندی­ها حمایت کردند. رؤسای قشقایی که بر طوایف ریاست داشتند، حداقل از زمان حکومت زند لقب ایل­بیگ داشتند. پراکندگی جغرافیایی، مالکیت و ییلاق و قشلاق ایل قشقایی در ایالت فارس بزرگ بود.  

کلیدواژه‌ها